Schnięcie oksydacyjne – prawidłowe sieciowanie!

Co oznacza „schnięcie oksydacyjne”?

Do utwardzania oleje potrzebują tlenu (łac. oxygenium), dlatego mówi się o „schnięciu oksydacyjnym”.

Olej otrzymuje tlen z powietrza. Proces schnięcia oksydacyjnego fundamentalnie różni się od metody UV, w przypadku której lakiery są utwardzane pod wpływem światła ultrafioletowego (światła UV).

Prawidłowe sieciowanie – tak przebiega utwardzanie oleju

Sformułowanie „schnięcie oksydacyjne” jest bardzo często stosowane podczas wykańczania parkietów i podłóg drewnianych z użyciem olejów jednoskładnikowych (1K), przy czym chemiczny proces utwardzania jest lepiej opisywany przez termin „sieciowanie oksydacyjne”: Albowiem w fazie schnięcia następuje sieciowanie olejów na poziomie molekularnym, dochodzi do ich „zżywiczenia”. W trakcie tego procesu molekuły nie mogą już opuścić miejsca ich impregnacji; impregnacja jest stabilna i utrwalona.

Schnięcie oksydacyjne jest zatem szczególnym wariantem sieciowania chemicznego. Dochodzi wówczas do powiązania poszczególnych molekuł środka wiążącego ze sobą za pomocą tlenu atmosferycznego w roli partnera sieciującego.

Szybsze schnięcie olejów jest zapewniane przez następujące czynniki:

• Wyższa temperatura

• Niższa wilgotność powietrza

• Mniejsza grubość warstwy

• Lepsza wentylacja